Adoptie is een woord met een positieve gevoelswaarde. Het klinkt lief, te lief. En verhult daardoor het drama achter de valse start in het leven van veel adoptiekinderen. “Afgestaan” is veel passender, vindt belangenorganisatie Verleden in Zicht.

VIZ is de belangenclub die al jaren ijvert voor de erkenning van het verborgen leed bij binnenlandse adoptie. En dan specifiek voor 15.500 Nederlanders die direct na de geboorte werden afgestaan in de periode 1956-1984. De jaren ingeklemd tussen de invoering van de Adoptiewet en de legalisering van abortus, die een eind maakte aan de stroom ’ongepland’ en ‘ongewenst’ geboren kinderen.

Wachtend op een liefdevol adoptiegezin verbleven de afgestane kinderen maanden of zelfs langer in een tehuis of klooster. Een sprookje was die vroege opvang allesbehalve. In de tehuizen heerste, naast de toen geldende opvatting, een kil en afstandelijk regime. Bewust. Uit vrees dat kinderen en verzorgers zich in een liefdevollere sfeer aan elkaar zouden gaan hechten. Wat de stap naar adoptie moeilijker en pijnlijker zou maken.

Het enige echt pijnlijke was die verkeerde aanpak zelf. De bewuste afstandelijkheid grondde problemen die latere levens tekenden. Soms medisch, omdat de zorg simpelweg niet goed genoeg was. Maar veel vaker psychisch. De verwaarlozing en liefdeloze start, zorgde voor ontwikkelingsachterstanden en hechtingsproblematiek.

Door de bril van nu wordt het allemaal als kindermishandeling gelabeld. Daarom konden de adoptiekinderenuit die jaren tot 1 januari aanspraak maken op een schadevergoeding. Uit onwetendheid deed slechts een enkeling dag, zegt de VIZ, die daarom bepleit dat de compensatieregeling wordt verlengd.

Om het geld gaat het niet, benadrukt de belangenorganisatie. Met 5.000 euro valt dit leed niet weg te poetsen. Maar het gevoel van een officiële spijtbetuiging en erkenning is onbetaalbaar. Want adoptie klinkt inderdaad lief, als het om een hondje gaat.

Maar deze groep is afgestaan. En kil weggezet.

Gerben van ’t Hek
Adjunct- hoofdredacteur van de regionale kranten van het Mediahuis, waaronder het Noordhollands Dagblad.